چند سال پیش یه استاد داشتیم ، استاد فلسفه بود !

موجود فوق العاده ای بود !

دوست داشتنی و دانا!

پر شرو شور و بامزه !

ساعتها باهم حرف می زدیم و خسته نمی شدم !

چند وقت پیش به طور اتفاقی دیدمش !

به طرز اغراق آمیزی آروم شده بود ! ازش پرسیدم : استاد خیلی آروم شدین ! علتش چیه؟
گفت : اگر می خوای  آروم زندگی کنی ، یک راه نشونت میدم ؛ اونم تغافله ! و چندتا حدیث خوند و چندتا  مثال آورد !گفت : مثلا منٍ استاد می دونم فلان دانشجو داره منو مسخره می کنه ، اما از این تئوری استفاده می کنم و میگذرم !!!!

گفت : این یه مثال پیش پا افتاده بود که می تونی تسریش بدی به کل زندگیت !!
بهش گفتم : ولی این جوری که زندگی سخت می شه ، آدم خرد می شه ، هی هر چی می بینه به روی خودش نیاره !

گفت : آره ! ولی مسائل پیش پا افتاده ای که شاید تا دیروز خیلی ذهنتو درگیر می کرد ، دیگه برات بی اهمیت می شن و این می شه که آروم

می شی ،  تصمیم گرفتم تئوری استاد رو توی روابطم پیاده کنم !

.

.

.

امروز وقتی که برای هزارمین رفتارش توی ذوقم زد!

  _ اگر به آدم بزرگ‌ها بگویید یک خانه‌ی قشنگ دیدم از آجر قرمز که جلو پنجره‌هاش غرقِ شمعدانی و بامش پر از کبوتر بود محال است بتوانند مجسمش کنند. باید حتماً به‌شان گفت یک خانه‌ی صد میلیون تومنی دیدم تا صداشان بلند بشود که: - وای چه قشنگ!

 _ دست‌دست نکن دیگر! این کارت خلق آدم را تنگ می‌کند. حالا که تصمیم گرفته‌ای بروی برو!

_ باید از هر کسی چیزی را توقع داشت که ازش ساخته باشد. قدرت باید پیش از هر چیز به عقل متکی باشد. اگر تو به ملتت فرمان بدهی که بروند خودشان را بیندازند تو دریا انقلاب می‌کنند. حق داریم توقع اطاعت داشته باشیم چون اوامرمان عاقلانه است.

برای خودپسندها دیگران فقط یک مشت ستایش‌گرند.

چیزی که جرات اعترافش را نداشت حسرت او بود!!!

_ برو یک بار دیگر گل‌ها را ببین تا بفهمی که گلِ خودت تو عالم تک است.

_ انسان‌ها این حقیقت را فراموش کرده‌اند اما تو نباید فراموشش کنی. تو تا زنده‌ای نسبت به چیزی که اهلی کرده‌ای مسئولی. تو مسئول گلت هستی...

اگه یه روزی یکی شازده کوچولو رو دید منو خبر کنه !